Na een spetterend optreden van Moulin Rouge november 2009, staat de nieuwe musical alweer voor de deur: 42nd Street! Na de winterstop zullen de leden rond februari weer aan de slag gaan om in november 2010 weer een mooie productie neer te zetten!
42nd Street is de fameuze straat in New York waar iedereen van droomde die het wilde maken in de wereld van glitter en glamour. In de jaren twintig en dertig beleefde deze straat zijn hoogtij dagen. De musical 42nd Street speelt zich af in 1933 op het moment dat de diepe recessie harde klappen heeft uitgedeeld. Miljoenen Amerikanen zaten zonder werk. En de zogenaamde “Breadlines” behoorden tot de dagelijkse gang van zaken. Honderd duizenden zwierven door het land op zoek naar eten, werk en een dak boven hun hoofd. “Brother can you spare me a dime?” zo ging het refrein van een populair nummer. Dit zorgde natuurlijk voor een oplaaiende concurrentiestrijd onder alle wanhopige ensemble spelers.
Veel van deze jonge meisjes en jongens kwamen van het werkloze platteland. Ook het naïeve meisje Peggy Swayer wordt aangetrokken door deze American Dream. Na al haar moed bij elkaar te hebben geschraapt valt ze bij de auditie binnenvoor de nieuwe productie “Pretty Lady”. Ze krijgt toch nog de kans het nummer “Yough and Healthy” te zingen. Ondanks dat iedereen onder de indruk is, besluit Julian Marsh, de regisseur, dat ze niks aan laatkomers hebben.
___________________________________________________________________
Recensies
Jonge Stem straalt op podium
VELSEN – Een jaar lang repeteren en dan live met vlinders in je buik de verlichte showtrap af: Jeugdmusicalvereniging De Jonge Stem gaf vrijdag 19 en zaterdag 20 november in de Stadsschouwburg Velsen acte de presénce met de voorstelling 42nd Street. Onder regie van Danny van Zuijlen brachten de jonge leden een sprankelende muzikale dansshow vol kleurrijke glitter, glamour en jaren dertig romantiek.
Het verhaal van 42nd Street is als volgt: de beroemde producent Julian Marsh gaat in New York op zoek naar talentvolle acteurs. Amerika bevindt zich in 1933 in een diepe recessie dus het werk is schaars op Broadway. Het theater aan 42nd Street is dan ook binnen korte tijd gevuld met musicalsterren in spe, die allemaal een plaats hopen te bemachtigen in zijn nieuwe musical ‘Pretty Lady’. De plot draait om het plattelandsmeisje Peggy Sawyer dat het helemaal wil maken als musicalster. Sawyer krijgt deze kans als hoofdrolspeelster Dorothy Brock in ‘Pretty Lady’ haar enkel breekt. In 42nd Street speelt tapdans een grote rol. De musical bracht bekende hitsuccessen voort als ‘het wiegelied van Broadway (Lullaby of Broadway).
In New York en Londen werd de dansmusical 42nd Steet in de jaren tachtig bekroond met prijzen. Joop van den Ende bracht de Broadway klassieker op 17 september 2000 voor het eerst in het Amsterdamse Koninklijk Theater Carré op de planken. In zijn succesvolle versie waren onder andere sterren als Angela Schijf en Chantal Janzen te bewonderen.
Danny van Zuijlen regisseerde voor de Jonge Stem eerder Oklahoma! en Moulin Rouge. De zang- en dansproductie 42nd Street is met de vele tapdansnummers een ambitieus project voor hem geweest. Afgelopen jaar repeteerden de jongeren van 12 tot 22 jaar iedere zondagmiddag onder regie van Van Zuijlen en choreografe Annemarie Libbers voor het hoogtepunt van het jaar de twee voorstellingen in de schouwburg. Voor een volle zaal gaven de enthousiaste leden tijdens de première vrijdagavond, een wervelend optreden vol tapdans, mooi gezongen nummers en prima acteerwerk. Visueel was de voorstelling een plaatje. Door kostuumontwerpers, technici en andere medewerkers is er zichtbaar een hoop inspanning achter de schermen verricht. De Jonge Stemmen stonden te stralen op het podium en het publiek gaf de energieke cast na afloop een verdiende staande ovatie.
bron: Santpoort&Velserbroek
Publiek op de banken bij 42nd street door de Jonge Stem
In Velsen en omgeving is het een begrip: de jaarlijkse uitvoering door musical vereniging “De Jonge Stem”.
Onder regie van Danny van Zuijlen wordt er een uiterst professionele en sprankelende show weggegeven in de lokale stadsschouwburg. De artiesten zijn jongeren in de leeftijd tot 23 jaar. De vereniging draait helemaal op vrijwilligers en dat maakt de prestatie alleen maar meer bijzonder. De muzikale leiding is in handen van Olaf Windey.
Dit jaar is gekozen voor 42nd street, het prachtige klassieke verhaal dat speelt in de jaren 30 in New York.
42nd street is voorwaar een enorme uitdaging vanwege het grote aantal dans en tap nummers. Je vraagt je af waarom voor deze musical is gekozen, je maakt het jezelf niet bepaald makkelijk maar dat is nou precies de signatuur van De Jonge Stem: ze lopen niet weg voor een uitdaging meer of minder.
De grote dans nummers werden met een jeugdige energie uitgevoerd waar menig ensemble met jaloerse blik naar mag kijken . Strak in de choreografie met tap en dans en dan ook nog vrolijk blijven kijken. De jongeren uit Velsen en omgeving hadden hier duidelijk vele uren van noeste trainingsarbeid inzitten onder leiding van Annemarie Libbers.
Het verhaal vertelt over de Broadway producer Julian Marsh, die een nieuwe Broadway show gaat brengen. De grote ster van de show is Dorothy Brock, zij moet met haar talent voor volle zalen gaan zorgen. Duidelijk is al snel dat ook Peggy Sawyer, een meisje uit het landelijke Pensylvania over grote talenten beschikt. Als Dorothy vlak voor de première haar enkel breekt moet Peggy klaargestoomd worden voor haar grote doorbraak.
Peggy Sawyer wordt gespeeld door Daisy Carati. Marjolijn Maltha kruipt in de huid van Dorothy Brock. Bij beide dames spettert het talent van het podium.
Marjolein zet Dorothy neer als een enigszins vileine, licht arrogante diva. Een geweldige rol: van dit talent gaan we nog meer horen.
Dat geldt zeker ook voor Daisy die naast een prachtige stem ook beschikt over een flinke dosis humor. Zingen, dansen en dan ook nog grappig zijn: een unieke en gewilde combinatie.
De mannelijke hoofdrollen zijn voor Jeroen de Brouwer als Julian Marsh en Yannou Tanis als Billy Lawlor. Jeroen bracht Julian eerst streng maar later bleek de producer toch gevoelig voor de charmes van Peggy Sawyer, een mooie ontwikkeling van het karakter die door Jeroen tot in perfectie werd uitgevoerd. Zijn uitvoering van het bekende “The Lullaby of Broadway” was één van de hoogtepunten van de show.
Yannou straalde de hele voorstelling maar vooral in de tapnummers, met zijn mimiek, perfecte bewegingen en vrolijke uitstraling bracht hij publiek in vervoering.
Andere grote damesrollen waren voor Lynn Sangers, als Maggie Jones, Sophie Philippo als Annie, Marlies Bax als Phyllis, Christa Moerdijk als Lorraine, Maria Westerling als Gladys, Thalita Tuyn als dokter en Anne van de Wetering als Ethel. Een speciale vermelding voor Samantha van der Veen als Diane. Samantha viel op door haar uitstraling en sprong eruit in het ensemble.
De mannenrollen werden vertolkt door Bryan U als Bert Barry, Jop van Gennip als Pat Denning, Sander Coridon als Mac, Roland de Bruijn als Frankie en Rick van Zijtveld als Andy Lee. Rick hebben we vaker gezien bij de jonge stem. Vaak in een rol met veel zang, nu in een leidende dansrol. Wat beweegt dit talent toch makkelijk. Daarnaast kon het publiek nog regelmatig genieten van zijn prachtige stem. Nick van der Veen, als Abner Dillon, viel op door zijn prima toneelspel.
Het publiek genoot met volle teugen van dit spektakel. Alles klopt aan deze voorstelling: de kostuums, de decors, het sprankelende ensemble en de sfeer die ze neer zetten. De live muziek vanuit de bak werd nog ondersteund door een pianist (Bas Jongsma) op het podium die voor een extra “jaren 30” entourage zorgde.
Op zaterdag 20 november gaan de leden van De Jonge Stem er nog 1 x vol voor. De voorstelling is zo goed als uitverkocht, en terecht!
bron: Musicalworld.nl
42nd Street: bijzondere voorstelling
IJMUIDEN – Jeugdmusicalvereniging De Jonge Stem was vrijdag en zaterdag in de Stadsschouwburg Velsen te zien met de musical 42nd Street. Regie was van Danny van Zuijlen, muzikale leiding had Olaf Windey en Annemarie Libbers verzorgde de choreografie.
De musical voert het publiek terug naar 1933. Er is auditie in het theater in de 42nd Street in New York. Regisseur Julian Marsh (Jeroen de Brouwer) gaat daar een hit scoren met de nieuwe musical Pretty Lady. De hoofdrol is voor Dorothy Brock (Marjolijn Maltha). Een actrice die al over haar top is, maar ze brengt een geldschieter mee: Abner Dillon (Nick van der Veen). Ook het wat naïve plattelandsmeisje Peggy Sawyer (Daisy Carati) doet auditie. Ze kan goed zingen en dansen, maar omdat ze te laat was wordt ze weggestuurd. Als er later toch nog een meisje nodig is, mag ze alsnog meedoen.
Dan loopt Peggy in haar onhandigheid Dorothy om. Die heeft haar enkel gebroken, de show kan niet doorgaan. Peggy wordt op staande voet ontslagen. “U kunt uw geld bij de kassa terug krijgen”, zegt de regisseur tegen het publiek. Dan overtuigt het ensemble hem ervan, dat Peggy genoeg talent heeft om de hoofdrol over te nemen. Julian vind Peggy op het station en ze gaat met hem mee terug. Er zijn nog 36 uren te gaan voor de eerste voorstelling en Peggy oefent tot ze erbij neervalt. Het lukt: de show loopt gesmeerd en is een groot succes.
De musical kende een verrassend begin. Het doek is nog neer, het publiek hoort alleen het geluid van tapdansende schoenen. Dan gaat het doek op, maar blijft even later hangen. Het publiek ziet nu een hele rij tapdansende benen, een bijzonder gezicht. De musical 42nd Street was jarenlang een hit in Amerika en later ook in Europa, maar niet veel amateurs durfen zich eraan te wagen. Omdat er veel tapdans in zit. De Jonge Stem durfde het wel aan en maakte er een wervelende show van, met een werkelijk uitstekende tapdansgroep.
Een prestatie van formaat. De muziek is mooi maar niet echt gemakkelijk, het ensemble ging de zang goed af. Ook de solisten deden het prima. Jammer dat het spel af en toe gejaagd was. Er werd soms gesproken alsof men haast had, in het spel werden bewegingen met een sneltreinvaart gemaakt. Als sommige spelers zichzelf wat meer tijd hadden gegund, dan was het spel (nog) beter tot zijn recht gekomen. Maar al met al heeft De Jonge Stem een bijzondere voorstelling neergezet. (Carla Zwart, foto: Bert Dammers)
bron: Hofgeest/Jutter
Volle bak voor Jonge Stem
VELSEN – Augustus 1933. Amerika verkeert in een diepe depressie en miljoenen mensen zitten zonder werk. Maar de theaters op Broadway zitten avond aan avond vol. Als er audities worden gehouden, is het aanbod groot. Allemaal jongens en meisjes die dromen van glitter en glamour.
Tegen deze achtergrond speelt de musical ’42nd Street’ zich af die musicalvereniging De Jonge Stem vrijdag- en zaterdagavond in de Stadsschouwburg opvoerde. Regisseur Danny van Zuijlen heeft veel werk gemaakt van de tapdans die ook in de oorspronkelijke musical voorkomt die al dertig jaar op Broadway draait. Alle bekende vormen, zoals de Buffalo, de Windsor en de Shuffle komen voorbij.
“Er is hard gewerkt om het tappen onder de knie te krijgen”, zegt hij. “Met extra lessen en huiswerk. Sommige kinderen hadden zelfs parket in de tuin gelegd om op te oefenen”.
Die inspanningen betalen zich uit, want de dansen komen met veel energie en zelfvertrouwen van het podium af. Van Zijlen: “Ik heb deze musical in een modernere jas gehesen. Het is open theater, je kunt ook zien wat er in de coulissen gebeurt”.
Het verhaal is dat van het plattelandsmeisje Peggy Swayer (gespeeld door Daisy Carati) en haar perikelen rondom de auditie en de uitvoering van de musical ‘Pretty lady’ op Broadway. Haar grote rivale is de ervaren musicalster Dorothy Brock (Marjolijn Maltha), die echter al zo’n 10 jaar over the hill is. Als Peggy Dorothy per ongeluk omver botst tijdens de eerste show lijken haar kansen verspeeld. Peggy wordt op staande voet ontslagen. Maar Dorothy blijkt haar enkel te hebben gebroken en een ensemble meisje weet de regisseur er alsnog van te overtuigen dat er maar één geschikte kandidaat is voor de vrijgekomen hoofdrol: Peggy Swayer.
Eind goed al goed: na een loodzware repetitie van 36 uur is Peggy klaar voor de eerste uitvoering van ‘Pretty lady’ op Broadway. Het is gelijk een daverend succes. Aan het eind van de eerste akte krijgt het publiek één van de leukste dansnummers voorgeschoteld: ‘En nou beleggen’, waarbij een ensemble een energieke tapdans op 6 dikke kwartjes ten beste geeft. Wat ook aardig werk is een stuk interactie met het publiek. Net voordat de pauze begint, richt regisseur Julian Marsch zich tot de zaal. Hij vertelt dat Dorothy Brock haar enkel heeft gebroken en dat iedereen zijn geld terug kan halen bij de kassa. Ook leuk is wanneer diezelfde regisseur op zeker moment een telefoontje moet plegen. In de historische setting van de jaren dertig zet hij ineens een mobiele telefoon aan zijn oor. (Kees de Boer)
bron: IJmuider Courant